...enorm veel en vaak.
...in allerlei situaties.
...op allerlei manieren.
...met/tegen allerlei mensen.
...soms ook tegen dieren, objecten of zichzelf.
...in hun dromen, of zelfs hardop in hun slaap.
...etc.
...in allerlei situaties.
...op allerlei manieren.
...met/tegen allerlei mensen.
...soms ook tegen dieren, objecten of zichzelf.
...in hun dromen, of zelfs hardop in hun slaap.
...etc.
Het punt is: taal
is een gigantisch groot onderdeel van ons bestaan.
Sterker nog,
zoals je in onderstaande quote kunt lezen zijn er gemeenschappen waar het
kennen van tenminste één taal een vereiste is om als ‘persoon’ gezien te
worden.
To some people of Africa, a newborn child is a kintu, a
“thing,” not yet a muntu, a “person.” Only by the act of learning language does
the child become a human being. According to this tradition, we all become
“human” because we all know at least one language.
Jij ‘kent’
Nederlands. Eh.. toch? Anders zou je dit niet kunnen lezen?
Zijstapje:
vroeger leerden we lezen met behulp van een methode genaamd ‘Wie dit leest’. Dus
ik op zoek; kijken of ik er nog iets over kon vinden. Blijkt dat deze methode
uit het jaar 9999 stamt, aldus bol.com (zie link).
Dus.. de
Nederlandse taal ken je kennelijk wel redelijk. Maar wacht! Eigenlijk weet je
er zo veel meer van dan je beseft! (Klinkt een beetje clickbait-achtig, of
niet? WAT WEET JIJ VAN JOUW TAAL? DOE DE QUIZ! JE RESULTAAT ZAL JE VERBAZEN!)
Maar even zonder
grapjes. De manier waarop wij doorgaans taal gebruiken is net als de manier
waarop wij doorgaans lopen: zonder enig bewust besef van alle fysieke (natuur)krachten
die daar een rol bij spelen. Daar staan we gewoon niet bij stil (sorry, toch
grapjes). En dat is doorgaans ook helemaal niet nodig als we alleen onze
moedertaal spreken. Neem bijvoorbeeld de manier waarop wij de ‘g’ uitspreken.
Je gebruikt ‘em gewoon zoals het hoort, zonder er bij na te denken. En dat
terwijl Engelstaligen er de grootste moeite mee hebben omdat die klank in het
Engels niet voorkomt.
Op het moment dat
je een andere taal gaat leren is een stuk taalkennis (of besef) zeer handig.
Anders ben je waarschijnlijk geneigd om bepaalde elementen van je moedertaal
ook te gebruiken in de andere taal; met alle gevolgen van dien. Een goed
voorbeeld daarvan is het verschil in woordvolgorde tussen Nederlands en Engels.
Vóór je goede Engelse zinnen kunt leren maken, moet je eerst leren dat
woordvolgorde een belangrijk onderdeel is van je eigen taal (krijgen we als
kind al wel te horen) maar óók dat de Engelse woordvolgorde vaak anders is!
Naast de voordelen die een stuk bewustwording kan bieden bij het leren van een andere taal vind ik het persoonlijk ook erg leuk om meer te weten te komen over taal in het algemeen. YMMV (wat betekent dat nou weer? Zie link).
In de komende
blogposts zal ik dus schrijven over de taalkennis die je (onbewust) al toepast.
Verwacht veel ‘oooh’- en ‘aha’-momenten.
Ter afsluiting
een quote van Noam Chomsky, die volgens Wikipedia ook wel eens de ‘father of
modern linguistics’ wordt genoemd (Nou. Bij deze!):
When we study human language, we are approaching what some
might call the “human essence,” the distinctive qualities of mind that are, so
far as we know, unique to man.
- Noam Chomsky, Language and Mind, 1968
Praktische
mededeling: als het goed is kun je je nu ook opgeven voor automatisch
blogupdates in het menu rechtsboven (of onderaan in mobile view). Je krijgt dan een mailtje toegestuurd wanneer
er nieuwe blogposts zijn.
Toodles!
(afgeleid van Toodle-oo. Zie link voor uitleg over de oorsprong. Ik had zelf alleen nog maar de theorie helemaal onderaan gehoord!)
(afgeleid van Toodle-oo. Zie link voor uitleg over de oorsprong. Ik had zelf alleen nog maar de theorie helemaal onderaan gehoord!)
No comments:
Post a Comment