Ik ben de context inmiddels vergeten maar laatst had mijn zoontje van vier het over ‘scrap medal’ in plaats van 'scrap metal'. Hij wordt tweetalig opgevoed en zodoende zie je bij hem soms ook van die veelvoorkomende uitspraakproblemen die wij als Nederlanders hebben. In dit geval dus het onderscheid tussen d/t. In het Nederlands spreken we vaak gewoon een ‘t’ uit, ongeacht de spelling. Zodoende eindigen ‘hoofd’ en ‘loopt’ in dezelfde klank. In het Engels is het echter essentieel om dat onderscheid goed onder de knie te krijgen. ‘Bad’ en ‘bat’ betekenen iets heel anders en dit kan soms tot misverstanden leiden. Geheugensteuntje: ‘Batman vs bad man’.
Of om een visueel voorbeeld te geven:
Andere klanken
die wij als Nederlanders in het Engels soms verkeerd uitspreken zijn: g/k, v/f,
b/p en z/s maar daar zal ik vast nog een keer wat uitgebreider op terugkomen.
En waarom was
juist bovengenoemde uitspraak van mijn zoontje aanleiding om weer eens een blogpost
te schrijven? ‘Scrap medal’ heeft niet echt een bestaande betekenis maar zou
een geweldig nieuw woord zijn voor de nieuwe olympische medailles (medals) die
gemaakt zijn van gerecycled materiaal!
Funfact voor de
taalnerds onder ons: een andere opvallende invloed van Nederlands op het Engels
van mijn zoontje is dat hij de ‘th’ (als in ‘think’) vervangt met de NL-se ‘g’
(‘gisteren’). Zoals je misschien weet, vervangen native speakers dit in hun
jonge jaren vaak met een ‘f’, ‘d’ of ‘v’, afhankelijk van de positie in het woord. In sommige Engelse dialecten doen volwassenen dat trouwens ook nog (zie https://en.wikipedia.org/wiki/Th-fronting).
Interessant dus om te zien dat mijn zoontje dit vervangt met een andere, Nederlandse,
klank die niet eens voorkomt in het Engels. Overigens is dit geen reden tot zorg want
zoals je in dit overzicht kunt zien, ontwikkelen native speakers die 'th'-klank pas rond hun 8e levensjaar!
